De digitale senioriteit van de jeugd

Vroeger, toen ik jong was, opperde ik wel eens een wild plan bij een oudere collega. Die zei dan: “Ja, dat weet jij nog niet, maar dat werkt niet zo, daar kom je nog wel achter.” Tegenwoordig als ik een wild plan opper bij een jongere collega, dan zegt die: “Ja, dat weet jij natuurlijk niet, maar dat werkt niet meer zo.” Natuurlijk heb ik meer ervaring en zelfs kennis van het vak, maar de jeugd kent de huidige, digitale wereld zo veel beter dan ik, dat zij daar ook senioriteit aan kunnen ontlenen. Zij zijn digital natives, ze zijn geboren in de digitale tijd en kennen die door en door. Hooguit hebben ze iets minder senioriteit dan mensen die nog jonger zijn dan zij, want in die wereld veroudert ervaring en kennis snel. En ik ben maar een digital immigrant, ik kom uit een andere wereld en hoe ik me ook aanpas en hoe ik ook integreer, ik blijf een digitale allochtoon. Ik zal de taal nooit helemaal doorgronden en ik zal de nieuwe wereld nooit helemaal doorgronden.

Raden van Bestuur bestaan meestal helemaal uit digitale allochtonen en zij moeten hun onderneming door deze woelige digitale tijd loodsen. Ik zou daar elk jaar een vaste digitale autochtoon bijzetten. Om plannen te opperen die veel meer hout snijden, maar vooral ook om de meest onzinnige plannen op tijd tegen te houden “Dat weten jullie natuurlijk niet, maar dat werkt tegenwoordig niet meer zoals vroeger”.