Waarom ik twitter

In september 2011 ben ik begonnen met Twitteren. Ik heb er lang tegenaan gehikt, eigenlijk vond ik Twitter een veel te vluchtig medium. Wat kan je nou zeggen in 140 tekens? Is dat niet vooral voor berichten als: beste hele wereld, ik ben net naar de wc geweest? Bovendien: bijna alle jonge mensen die ik ken, gebruiken Twitter NIET. Is Twitter niet een vlucht van oude mannen (en vrouwen) , die zich nog jong willen voelen? Een soort nieuwe motor, een leren jack, plotseling lang haar of een idioot jonge vriendin?

Maar goed, ik ben dan toch overstag gegaan. Omdat je in 140 tekens nog best veel kan zeggen. Omdat Einstein ooit heeft gezegd: als je het niet eenvoudig uit kunt leggen, snap je het zelf niet. Omdat ik toch wel wat te vertellen heb. Omdat Twitter een medium is dat goed bij deze vluchtige tijd past. En omdat je via Twitter kan doorverwijzen naar doorwrochter blogs, columns, artikelen en presentaties. Omdat ik wel een beetje zendingsdrang heb: de wereld een beetje wil verbeteren en anderen wil helpen om de samenwerking met weer anderen te verbeteren. Omdat ik anderen op ideeën wil brengen, wil inspireren en aan een creativerende blikwisseling wil helpen.

Ik twitter over samenwerking, over wendbaarheid, over innovatie, over informatiemanagement, over wat ik zelf heel erg mooi vond en vind. Over de actualiteit. Maar eigenlijk gaat het allemaal over ambitie, over samenwerking, over gezamenlijk belang en over loyaliteit. Omdat die dingen het leven interessant maken en omdat die dingen ondernemingen inspireren.

Ik las en lees veel columnisten. Omdat ik geinteresseerd ben in meningen. Maar ook omdat columnisten als Karel van het Reve, WF Hermans, Rudi Kousbroek en Jan Blokker zo ontzettend veel lazen. En via hun columns las ik mee. Werd mijn wereld groter, werd ik op ideeën gebracht: denk daar eens over na, lees dat eens, kijk daar nou eens heel anders naar. Eigenlijk hoop ik een beetje jullie Twitter-Karel te worden: zo nu en dan een glimlach opwekken, of een kleine maar ondeugende sprankeling in jullie ogen oproepen. Een blikwisseling teweegbrengen. Inspireren. Verwijzen naar mijn blogs en naar mijn site. Omdat die hetzelfde proberen te bewerkstelligen.

Vandaar deze verklaring. Omdat 140 tekens soms veel te kort is. Ik hoop dat jullie willen kijken of die Karel-ambitie een beetje lukt. Sinds april 2011 heb ik ook iets langer haar.

Bart