De Nieuwe Wereld

Vroeger had je de Oude Wereld (Europa, Azië en Afrika) en de Nieuwe Wereld (de Amerika’s). Al gauw was Europa in het spraakgebruik de Oude Wereld en Noord-Amerika de Nieuwe Wereld. In het begin liep de Oude Wereld ver voor op de Nieuwe Wereld, maar de laatste honderd jaar is dat veranderd. De Oude Wereld was langzamer, corporatistischer en degelijker, want de Nieuwe Wereld was innovatiever, ondernemender, individueler en uiteindelijk ook welvarender, al werd die welvaart wel erg oneerlijk verdeeld. De Nieuwe Wereld was veel sneller. De Oude Wereld was conservatief en behoudzuchtig en daar had de Nieuwe Wereld geen last van. De Oude Wereld had geschiedenis, de Nieuwe Wereld had toekomst.
Inmiddels is er, ook in het spraakgebruik, sprake van een nieuwe Oude en Nieuwe Wereld. En anders dan de vorige keer loopt de grens niet langs continenten. De Oude Wereld is gebaseerd op oude ideeën als zekerheid, structuur, organisatie, controle en wantrouwen. De Nieuwe Wereld is veel losser, accepteert onzekerheid en maakt gebruik van toeval. Traditionele banken en verzekeringsbedrijven zijn Oude Wereld, Google, Apple en Facebook zijn sprekende en altijd genoemde voorbeelden van de Nieuwe Wereld. Bezuinigen is Oude Wereld, innoveren is Nieuwe Wereld. IT doesn’t matter is Oude Wereld, IT als hèt middel voor concurrentievoordeel is Nieuwe Wereld. In de Oude Wereld kon je met een goed product tientallen jaren door, in de Nieuwe Wereld misschien een jaar. Dan moet je alweer iets nieuws hebben, want de Nieuwe Wereld gaat snel. Tomtom was een paar jaar geleden nog Nieuwe Wereld, maar nu? Behoefte aan controle, toevaluitsluiting en starre structuren is Oude Wereld en vertrouwen en verbinding zijn Nieuwe Wereld. Alles binnen je eigen bedrijf organiseren is Oude Wereld, wisdom of crowds en crowdsourcing en crowdfunding zijn Nieuwe Wereld. Occupy is waarschijnlijk wel Nieuwe Wereld, maar is hebzucht dan Oude Wereld? En bonussen? De Oude Wereld wordt bevolkt door digital immigrants (digitale allochtonen), die nooit aan de Nieuwe Wereld zullen wennen, en de Nieuwe Wereld wordt bevolkt door digital natives (digitale autochtonen), die zijn geboren in de Nieuwe Wereld en zich van geen Oude Wereld bewust zijn. De fax is natuurlijk héél erg Oude Wereld, maar wat is Twitter dan? Technologie van de Nieuwe Wereld, maar vooral gebruikt door digital immigrants en grotendeels genegeerd door digital natives. Is Twitter een soort wormgat van de Oude Wereld naar de Nieuwe? En hoe zit het met het Nieuwe Werken, het Nieuwe Leren, het Nieuwe Besturen en het Nieuwe Organiseren? Zijn die allemaal vanzelfsprekend Nieuwe wereld? En wat is dan het Oude werken, het Oude Leren, het Oude Besturen en het Oude Organiseren? En zijn dit niet typisch vragen van de Oude Wereld?
Alles is anders, maar tegelijkertijd is er niks veranderd. De Oude Wereld is weer langzamer, corporatistischer en degelijker, en de Nieuwe Wereld is weer innovatiever, ondernemender en individueler. De Nieuwe Wereld is wéér veel sneller. De Oude Wereld is weer conservatief en behoudzuchtig en daar heeft de Nieuwe Wereld wèèr geen last van. De Oude Wereld heeft geschiedenis,de Nieuwe Wereld heeft toekomst.
Wel heel anders dan bij de oude Oude en Nieuwe Wereld bestaan de nieuwe Nieuwe en Oude Wereld niet lang naast elkaar. Alsof het twee tektonische platen zijn schuift de Nieuwe Wereld met bruut geweld over de Oude Wereld heen, maar dan wel veel sneller. De vraag is, wat die Nieuwe Wereld nou precies behelst en wat je als bedrijf moet doen in die Nieuwe Wereld. Op http://tweepuntnull.wordpress.com/ voeren we discussies over die nieuwe wereld.

Daar wagen we een poging die Nieuwe Wereld te leren te begrijpen. Beetje wisdom of crowds toepassen. Heb je zin op mee te doen? Of moet jullie baas dit maar oplossen en wachten jullie rustig af tot je onder het ‘tektonisch tapijt’ verdwijnt? Wat vinden jullie? Eerst maar eens kijken wat dat nou is, die Nieuwe Wereld? Wat zijn nou typische zaken uit de Oude Wereld en wat zijn typisch zaken uit de Nieuwe Wereld? Wat vinden jullie?