K(n)udde

Het is vandaag 22 januari. Als je nu nog iemand een fijn, gelukkig, succesvol of gezond 2015 wenst, krijg je te horen dat dat niet meer mag na Driekoningen. Waarom niet? Omdat iedereen dat zegt. Je mag elkaar natuurlijk wel om vijf voor twaalf een goedemorgen wensen. Waarom? Omdat iedereen dat doet. Veilig volgen we de groep, zonder zelf even na te denken. We hebben het niet over ZZP’s, maar over ZZPers, Zelfstandigen Zonder Personeelers. Waarom? Omdat iedereen dat doet. Enzovoort. We denken niet zelfstandig na, we zijn niet kritisch genoeg, we volgen klakkeloos de groep.

We leven het laatste decennium in een periode van ongekende, wereldwijde concurrentie. Als we niet scherp zijn, gaan we ten onder. Ik heb vroeger fanatiek gehockeyed. Als je bij hockey elkaar de waarheid niet kunt zeggen en als je niet tegen die waarheid kan, dan word je nooit kampioen. Nu speelt er iets vergelijkbaars. Als we niet allemaal, nee, als niet iedereen ieder voor zich zijn beste beentje voor zet, dan verliezen we de concurrentieslag.

Want daar gaat het om. Of we doen allemaal ons best, samen en veilig in de groep, en dan komt ons management straks met een voorstel tot algemene loonsverlaging, omdat het anders niet meer verder kan, of iedereen (ieder één!) is scherp. Ieder op zijn best of allemaal ten onder. Dare to challenge wordt de komende jaren hét motto, samen met dare to be challenged. Het kan niet scherp genoeg. Iedereen samen, dat is een divers team, met kampioenspotentie, allemaal dat is een kudde. Aan jullie de keus.

Bart Stofberg

En reken maar dat dat leuk is, die scherpte, als je er een beetje aan gewend bent.