Koersvast?

Een paar jaar geleden was ik met vakantie in Costa Rica. Prachtig land, overweldigende natuur, maar de wegen waren niet best. Eén en al kuil. Je bleef maar slingeren om in ieder geval de ergste kuilen te vermijden. Na een tijdje word je daar handiger in. Als je niet naar de komende 5 meter kijkt, maar naar de komende 50 meter maak je minder bochten.

Gister schreef ik op Twitter: “Koersvast is wel het stomste dat je kunt zijn. Vraag maar aan de kapitein van de Titanic”. Een collega van me, @MartijnVeldkamp, reageerde: “wispelturig?”. Hij bleek wel van koersvast te houden.

Het hangt natuurlijk echt van je definitie af, en als we nog even naar de weg in Costa Rica kijken, dan is in mijn definitie rijden in een rechte lijn koersvast. Eigenlijk is er niks mis met koersvast, zolang de toekomst maar voorspelbaar is. Je zet de koers uit, er kunnen zich geen verrassingen voordoen, en je volgt je plan. In Costa Rica leidt zo’n aanpak tot een heleboel lekke banden, in het echte leven kan de schade nog wel wat groter zijn. Koersvast is ook een scheepsvaartwoord, daar is de toekomst nou eenmaal veel voorspelbaarder dan op land. Op zo’n ijsberg en het weer na, natuurlijk.

Wispelturig is natuurlijk ook niet het antwoord. Dat is in Costa Rica 5 meter vooruit kijken. Na een tijdje is iedereen misselijk en je krijgt er toch ook nog lekke banden van.

De gulden middenweg is de combinatie van die twee vorige. Niet in de vorm van een compromis, maar door de sterke punten van die twee te combineren. Een comproraak dus: Een duidelijk doel voor ogen en dus een duidelijke richting. Verder kijken dan je neus lang is. Stukjes kiezen waarin je (min of meer! tijdelijk!) koersvast kunt zijn. Maar ook bereid om die koers aan te passen als dat nodig is. Niet koersvast, niet wispelturig. Maar wendbaar, duurzaam wendbaar. Succes is niet de koers volgen, maar het doel halen. Hoe meer gaten in de weg, hoe groter het aantal verrassingen, hoe groter het belang van wendbaarheid. En net als in een auto in Costa Rica kun je wendbaarheid organiseren. Je moet er alleen een beetje op oefenen. En er in geloven.

Bart Stofberg

PS       Ik roep al heel erg lang dat wendbaarheid steeds belangrijker wordt. Je zou me in dat opzicht koersvast kunnen noemen. Hmmm.