Wie is de vijand?

6 september 2014

Mij werd een keer gevraagd te kijken naar een vastgelopen samenwerking, een outsourcingscontract met een contractwaarde van 1,3 miljard euro. Dat was als volgt ontstaan: Eerst had de opdrachtgever getenderd, alle aanbieders werden tegen elkaar uitgespeeld. Daar bleef er één van over, de goedkoopste. Vervolgens hebben ze (letterlijk citaat) “het in Amerika laten uitonderhandelen, want daar zijn ze daar beter in”. Het resultaat was een grote stapel papier (een paar ordners), helemaal vol met boeteclausules. Toen de twee partijen het contract tekenden, wisten ze allebei: Eén van ons tweeën gaat hierop verliezen. In de vijf jaar daarna gingen ze uitvechten wie. En dat noemden ze samenwerken. Het verrassende resultaat: Twee verliezers. Zo zouden jullie het nooit doen, hè?