De kracht van eenvoud
Vroeger had ITIL 40 processen en dat was het. Toen kwam ITIL 2, en dat had naast processen ook services. En daarna kwam ITIL 3: Naast processen en services had je ook nog eens de service life cycle, met vijf fases. Dat was de derde dimensie en toen haakte iedereen af: Te ingewikkeld, niet meer te volgen en niet meer de simpele leidraad die we nodig hadden. Er kwam ruimte en behoefte aan een eenvoudige opvolger en die kwam er: ISM, met zes (hoofd)processen.
Modellen hebben de neiging met elke versie ingewikkelder te worden. Cobit 5 heeft ook 3 dimensies en Togaf is ook geen feest van de eenvoud. En dat is jammer. Einstein heeft ooit gezegd: Als je het niet eenvoudig uit kunt leggen, snap je het zelf niet. Exit ITIL, Cobit en Togaf?
Met organisaties gebeurt hetzelfde als met modellen. Ook organisaties worden met elke “versie” ingewikkelder, en daardoor onbegrijpelijker. Drie dimensies is voor de meeste mensen te ingewikkeld en vaak zelfs onnavolgbaar en dat geldt ook voor besturingsdimensies. De gewone lijnorganisatie en processen of ketens, dat kunnen we nog wel behappen, maar alles wat daar aan besturingsstructuur bij komt maakt het geheel te ingewikkeld. Blijf bij twee dimensies. Alle andere samenhang kun je nog regelen in de vorm van projecten. En dan houdt het op, meer kunnen we niet bevatten.
Als je wil dat jouw organisatie snel en betrouwbaar kan reageren op veranderingen, hou het dan simpel. Er zijn maar drie soorten vergaderingen: lijn, proces/keten en project. Enzovoort. In het verlengde van Einstein. Als je het niet eenvoudig kunt organiseren, kun je het ook niet besturen.
Bart Stofberg
Reblogged this on kwalitisme and commented:
Of overweeg Agile/Scrum